Kilka obiecanych słów komentarza co do samych zdjęć i ich jakości. Jakość jaka jest, każdy widzi. ;) Aparat w Sony Xperii S robi zdjęcia jakości niezłego aparatu cyfrowego - tutaj zaletą jest jego waga - mniejsza niż aparatów cyfrowych, zdecydowanie łatwiej jest go sobie włożyć do kieszeni i nosić ze sobą na co dzień, bez obawy o stłuczenie obiektywu - aparat może jednak trochę w niej ciąży, ponieważ waży on więcej niż zwykłe telefony bez takich dodatkowych "bajerów". Czas oczekiwania na fotkę jest bardzo krótki - miałam poza tym wrażenie, że kiedy wyciągałam telefon, ludzie stresowali się mniej, niż jakbym kazała im pozować do "normalnego" aparatu. Cudów w postaci głębi kolorów, ostrych konturów, tradycyjnie już u mnie "rozmazanego" tła (dzięki czemu możemy skupić się na fotografowanej osobie, a nie np na patrolu straży miejskiej przechodzącej tuż za nią czy rowerzyście) i braku szumów, jak widać na załączonych obrazkach - niestety nie ma. Trzeba więc uważać, gdzie się ustawia siebie albo potencjalnego modela, żeby nie mieć później problemów ze sztucznym doświetlaniem zdjęć i niezbyt pożądanym tłem - pojawiającym się tutaj notorycznie. Trudno było mi się też przyzwyczaić do kadrowania - nie wiem dlaczego, ale robiłam te zdjęcia (mówię o całych postaciach) nieco od dołu. To wszystko, co wymieniłam, znalazło się niestety na zdjęciach i widać to gołym okiem, choć nie są one "rozpikselowane" niczym zdjęcia z Nokii starej generacji, które nadają się tylko do użytku prywatnego. Czuję się, jakbym chwilowo wróciła do używania któregoś z Cybershotów Sony.
Posts
